www.pedagodzyspecjalni.fora.pl

Gosiak

Czy ktoś posiada może zagadnienia na egzamin dla grupy tyflo ??

Magda

Zagadnienia wszędzie są chyba takie same...? No, oprócz oligo.
Będę miała jutro na wydziale, jeśli chcesz Smile

Gosiak

nie ma nikt w wersji elektronicznej ?? proponuje ich wspólne opracowanie jak to czasem nam się udaje Smile

Magda

No mowa

Niestety nie mam w elektronicznej.

marzena1603

Tezy do egzaminu
1.Kulturowe i religijne uwarunkowania postaw wobec osób niepełnosprawnych.
2.Etapy w historii rozwoju opieki i kształcenia osób niepełnosprawnych – UNESCO 1997
3.Rozumienie dyskryminacji i rodzaje praktyk dyskryminacyjnych
4.Określenie uprzedzeń społecznych – społeczne i osobowościowe uwarunkowania
5.Rozumienie pojęcia integracji w socjologii, psychologii, pedagogice, i pedagogice specjalnej
6.Wąskie i szerokie rozumienie integracji
7.Integracja jako następstwo izolacji, jako opozycja izolacji i jako uzupełnienie izolacji
8.Różnice w tradycyjnym i współczesnym podejściu do dziecka niepełnosprawnego, jego rodziny, koncepcji i stylu kształcenia
9.Rodzaje integracji
10.Teoretyczne podstawy integracji
a. Koncepcja człowieka (behawiorystyczna, psychodynamiczna, poznawcza, humanistyczna) a model kształcenia integracyjnego
b. Filozoficzna koncepcja człowieka
c. Koncepcja niepełnosprawności
d. Modele niepełnosprawności
e. Koncepcja potrzeb
f. Współczesny model kształcenia
g. Współczesne cele edukacji
h. Humanizacja edukacji
i. Program
j. Diagnozowanie osiągnięć rozwojowych dziecka
k. Ocenianie dziecka
l. Czynniki wspomagające kształcenie integracyjne
m. Założenia rehabilitacji kompleksowej
11.Koncepcja normalizacyjna: adaptacyjna, różnorodności i redukcji kompleksowości
12.Cztery stanowiska w rozumieniu pojęcia „inkluzja”
13.Integracja a inkluzja – różnice
14.Współczesne typy kształcenia uczniów niepełnosprawnych
a. Segregacyjny
b. Niesegregacyjne (integracyjne, wspólnego nurtu, asymilacji, inkluzyjny)
15. Podstawy prawne kształcenia integracyjnego i inkluzyjnego (w tym deklaracje i międzynarodowe ustalenia)
16.Formy kształcenia integracyjnego
17.Organizacyjny aspekt kształcenia integracyjnego (w tym audiogram)
18.Społeczny aspekt kształcenia integracyjnego, w tym:
a. Postrzeganie osób niepełnosprawnych i wszelkie mechanizmy towarzyszące temu procesowi
b. Negatywne zjawiska w procesie postrzegania osób z niepełnosprawnością
19.Aspekt rewalidacyjno – terapeutyczny w kształceniu integracyjnym:
a. Rodzaje rewalidacji i ich cele
b. Zasady rewalidacji
20.Współpraca z rodzicami
21.Kompetencje pedagoga specjalnego pracującego w kształceniu integracyjnym
22.Przygotowanie szkoły i klasy integracyjnej do przyjęcia ucznia z:
a. Upośledzeniem umysłowym
b. Niepełnosprawnością ruchową
c. Niepełnosprawnością zmysłową (wzroku, słuchu)
d. Chorobą przewlekłą

Justyna K.

Czy punkt 11 to nie jest pomyłka? Ja nie mam tego zagadnienia w swoich notatkach i jakoś obco brzmi.

magda em

jest to w zagadnieniach dokładnie punkt 11 moze masz zle zagadnienia??

Justyna K.

Tak wiem, że to punkt 11, mam zagadnienia takie jak wszyscy. Pytam czy ktoś dysponuje notatkami na temat tego punktu tzn. czy to było na zajęciach?

magda em

zakładano, iŜ naleŜy zrobić wszystko, aby kaŜdy niepełnosprawny
prowadził normalne Ŝycie w tak szerokim zakresie,
jak to jest tylko moŜliwie [Thimm 1989]. Prostota powyŜszego
stwierdzenia stworzyła niebezpieczeństwo róŜnej
interpretacji czy wręcz fałszywego zrozumienia koncepcji.
W zamiarze bowiem nie oznacza ona ,,unormalniania” osób
róŜniących się, dopasowania ich osobowościowych właściwości
do istniejących norm i standardów, lecz dąŜenie do
przekształceń środowiska umoŜliwiających normalne funkcjonowanie.

magda em

zle to wychodzi jak kopjuje bedziesz na uczelni jutro?? dam Ci to co mam:)

Justyna K.

Nie jutro mnie nie będzie, ale będzie Karolina, więc jakbyście się spotkała to poproszę ją i jeśli pozwolisz skseruję sobie ten materiał.
Dziękuje za pomoc i odpowiedź.

Gosiak

Zapraszam do współpracy !!! Smile

16.Formy kształcenia integracyjnego
- szkoły integracyjne – cała szkoła, w której każda klasa zawiera uczniów niepełnosprawnych
- szkoły z oddziałami integracyjnymi – kilka klas integracyjnych
- klasy współpracujące – klasy szkoły spec., które współpracują z kl. Szkoły ogólnodostępnej podczas wybranych zajęć, np. plastyka, muzyka
- klasy pomocnicze – w szkole ogólnodostępnej organizuje się gr. specjalną dla dzieci, które nie radzą sobie z programem; przygotowanie do podjęcia nauki w kl. integracyjnej
- kształcenie indywidualne

18.Społeczny aspekt kształcenia integracyjnego, w tym:
Postrzeganie osób niepełnosprawnych i wszelkie mechanizmy towarzyszące temu procesowi:
- Spostrzeganie ma wpływ na emocje, zachowania, oczekiwania oraz wartościowanie osoby.
- Spostrzeganie wywołuje u nas pewne emocje, które budzą w nas motywację. W zależności od tego jakie będą te emocję ( pozytywne lub negatywne) będziemy zmotywowani albo bierni.
- Spostrzeganie ma również wpływ na nasze oczekiwania. W zależności od tego, czego oczekujemy od dziecka wzrasta nasze zaangażowanie lub w ogóle się nie pojawia. U podłoża tego procesu może leżeć nastawienie na sukces lub porażkę.
- Wartościowanie jest ściśle związane z etykietowaniem.

Negatywne zjawiska w procesie postrzegania osób z niepełnosprawnością
- spostrzeganie tylko przez pryzmat niepełnosprawności, ograniczeń, wad a nie zalet
- spostrzeganie przez pryzmat stereotypów
- generalizacja metaforyczna, np. na podstawie pierwszych cech fizycznych przypisywane są cechy osobowości, stanowi to bazę do etykietowania
- etykietowanie – bardzo sztywna struktura
- szkoła stygmatyzuje wtórnie uczniów z niepełnosprawnością, uczniowie przychodząc do szkoły widzą poważny kontrast swoich zdolności w stosunku do zdrowych uczniów
- efekt Kolena – samospełniające się proroctwo – wynik etykietowania

19.Aspekt rewalidacyjno – terapeutyczny w kształceniu integracyjnym:
Rodzaje rewalidacji i ich cele
a. fizyczna – usprawnianie, zajęcie logopedyczne
b. psychiczna – wydobywanie mocnych stron, budowanie lepszej samooceny, wiara w siebie
c. społeczna – postawy i umiejętności społeczne, współżycie z innymi ludźmi, samodzielne funkcjonowanie, aktywizacja dla działalności społecznej

Zasady rewalidacji
- akceptacja dziecka !!!
- proces rewalidacyjny nie może zdominować procesu kształcenia
- indywidualizacja procesu kształcenia
- uaktywnianie
- budzenie wiary we własne siły
- dostosowanie materiału do poziomu dziecka
- współpraca z rodziną

20.Współpraca z rodzicami
Dziennik kontaktu z rodzicami – nie wolno w nim umieszczać inf. Dotyczących zachowania dziecka; mają w nim być konkretne inf., np. co dziecko ma opanować lub przygotować na następne zajęcia.
Zasady współpracy z rodzicami:
- zaczyna się od pochwalenia dziecka
- należy zachować dystans w relacjach – nie występować z roli
- nauczyciel powinien być dostępny, dyspozycyjny i empatyczny
- zmotywowanie rodziców, wykorzystywanie ich energii na konkretne zadania
- nie należy krytykować rodziców, uwagę można odwrócić na dziecko – odpersonalizacja pytania
- dyskrecja w kontaktach – tajemnica zawodowa
- przekazywanie informacji w sposób zrozumiały dla nich
- prawdomówność

21.Kompetencje pedagoga specjalnego pracującego w kształceniu integracyjnym

I Wiedza
- funkcjonowanie
- środki i metody pracy
- przepisy kształcenia ogólnego i specjalnego

II Kompetencje diagnostyczne:
- poznanie ucznia z niepełnosprawnością: zainteresowania, potrzeby, możliwości, osobowość – relacje społeczne (obserwacja, test socjometryczny – pozwala zobaczyć przebieg integracji społecznej)
- środowisko rodzinne – struktura rodziny, warunki materialno – bytowe, pozycja dziecka w rodzinie
- stan zdrowia
- dodatkowe trudności, zaburzenia, dysfunkcje
- cechy osobowościowe: motywacja, radzenie sobie z trudnymi sytuacjami
- mocne i słabe strony dziecka

III Kompetencje specyficzne ( wych. – dydaktyczne):
- rozwiązywanie pojawiających się problemów
- kształtowanie postaw
- stwarzanie sytuacji

Kompetencje interpersonalne:
- kontakt z dzieckiem, słuchanie go
- akceptacja, empatia
- komunikacja niewerbalna, świadomy przekaz

Kompetencje interpersonalne
- zrozumienie samego siebie
- znajomość własnych wad o zalet
- kształtowanie własnej oceny
- kompetencje emocjonalne: radzenie sobie z własnymi emocjami i emocjami uczniów

Kompetencje etyczno – moralne:
- postawa
- podmiotowość – akceptacja ucznia, jego niepełnosprawności, wad
- respektowanie zasady najmniejszej interwencji w pomoc
- zasada prywatności
- traktowanie dziecka jako osoby wolnej i zdolnej do podejmowania decyzji, odpowiedzialnej za swój wybór

Magda

2. ETAPY W HISTORII ROZWOJU OPIEKI I KSZTAŁCENIA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH- UNESCO 1997.

1) okres moralny- osoby kalekie były obarczone winą za posiadanie kalectwa. Izolowano ze swojego otoczenia osoby kalekie.

2) okres niezróżnicowanej opieki nad chorymi i kalekimi- czas, w którym uważano, że wszystkie osoby obarczone inwalidztwem należy otoczyć opieką. Okres ten trwał do ok. XVIII w. Nazywany był okresem filantropijnym. Uważano, że osoby takie nie są zdolne do pracy, są zależne od innych, wymagają opieki, miłosierdzia. Charakter tej pomocy nie był zróżnicowany.
XVIII w. zaczęły kształtować się zróżnicowane formy opieki. Zaczęły powstawać pierwsze szkoły dla głuchych, niewidomych, upośledzonych. Zaczyna rozwijać się rehabilitacja. Zaczyna mówić się o osobach niepełnosprawnych (pedagodzy, pisarze itd).

3) etap podstawowych praw- każda osoba niepełnosprawna ma prawo do zaspokojenia własnych potrzeb, w tym prawo do kszztałcenia.

4) etap medyczny- koncentrowano się na medycznym opisie niepełnosprawności.

5) etap prawa do różnych możliwości- możliwości na różnych płaszczyznach funkcjonowania. Wykorzystanie możliwości na płaszczyźnie edukacji. Pojawia się tendencja związana z przystosowaniem niepełnosprawnych do pracy.
1991r. rehabilitacja dotyczy przystosowania weteranów wojennych do ponownego życia, pracy i warunków.

6) etap prawa do integracji- osoby niepełnosprawne mają takie samo prawo do korzystania ze wszystkich form życia społecznego.

Magda

3. ROZUMIENIE DYSKRYMINACJI I RODZAJE PRAKTYK DYSKRYMINACYJNYCH.

Dyskryminacja- postępowanie jednych ludzi w stosunku do drugich, które cechuje się następującymi właściwościami (wg Kowalika):

a) odmawianie równego traktowania lub praw
b) odmowa ta nie jest uzasadniona merytorycznie
c) opiera się na arbitralnym zaliczeniu tych osób do grup (i tu mam znak zapytania, więc uzupełnijcie proszę)
d) uprzedzenie

5 praktyk dyskryminacyjnych od umiarkowanych do skrajnie negatywnych:

1. dystansowanie się - unikanie wchodzenia w bliskie kontakty z osobami niepełnosprawnymi. Opiera się na niechęci w emocjonalne zaangażowanie się w problemy osób niepełn.

2. dewaluowanie- upowszechnienie własnych, negatywnych przekonań o osobach niepełnosprawnych. Uczestnictwo w kształtowaniu negatywnego wizerunku osób niepełn.

3. delegitymizacja- negatywny wizerunek zostaje utrwalony przez przepisy prawne.

4. segregacja- fizyczne izolowanie niepełnosprawnych od całego środowiska społecznego--> gorsze warunki życia, brak dostępu do ogólnej społeczności.

5. eksterminacja- wyniszczanie osób z niepełnosprawnością, np. legalizacja aborcji dzieci ze złożoną niepełnosprawnością.

Magda

4. OKREŚLENIE UPRZEDZEŃ SPOŁECZNYCH- SPOŁECZNE I OSOBOWOŚCIOWE UWARUNKOWANIA.

Uprzedzenia społeczne- związane z praktykami dyskryminacyjnymi. Oparte na wiedzy stereotypowej, prowadzą do unikania kontaktów. Cechą jest trwałość.

Koncepcje wyjaśniające genezę uprzedzeń:

a) socjalizacyjna- uprzedzenie społeczne jest to wynik obserwowania przez dzieci jak członkowie grupy, w której się wychowują, zachowują się wobec członków innych grup.

b) osobowościowa (wg teorii H. Tajfel)- podstawową potrzebą jednostki jest wzmacnianie pozytywnego obrazu siebie. Istotną, podstawową rolę pełni tu grupa społeczna.

MIŁO, JAKBY KTOŚ JESZCZE WSPÓŁPRACOWAŁ...

Gosiak

14. Współczesne typy kształcenia uczniów niepełnosprawnych
a. segregacyjny

b. niesegregacyjne
- typ kształcenia integracyjnego – inicjatywa głównie leży wśród rodziców niepełnosprawnych, którzy byli niezadowoleni z kształcenia specjalnego.
- typ wspólnego nurtu – został stworzony jako alternatywa kształcenia specjalnego. Uczniowie niepełnosprawni mogą realizować obowiązek szkolny w szkole ogólnodostępnej ale przy zaawansowanej pomocy specjalistycznej. Dzieci realizują program szkoły specjalnej oraz objęte są opieką pedagogów specjalnych. Proces kształcenia specjalnego biegnie równolegle do kształcenia uczniów pełnosprawnych. Główną zaletą jest zapewnienie integracji społecznej. Wada: brak dostępu do kształcenia ogólnego. Wspólnym nurtem jest szkoła.
- typ asymilacyjny – zakłada się, że nie ma potrzeb łączyć dróg edukacyjnych uczniów pełno i niepełnosprawnych. Szkoła chce przyjąć jak najwięcej dzieci z niepełnosprawnością ale nie bierze pod uwagę orzeczeń o niepełnosprawności. Nie są realizowane specjalne programy. Kierowani są tu uczniowie, którzy mogą realizować program szkoły ogólnodostępnej. Szkoła realizuje jednolity system celów – wszyscy traktowani są tak samo.
- typ inkluzyjny (włączający) – max. redukcja pomocy specjalnej u uczniów niepełnosprawnych w szkole ogólnodostępnej. Za pomocą ogólnodostępnych materiałów niweluje się różnice, wszyscy realizują ten sam program. Jeśli dziecko jest w stanie funkcjonować w szkole, może w niej zostać, jeśli nie zostaje odesłane do szkoły specjalnej. Dyrektor i cała kadra ponosi odpowiedzialność za postępy wszystkich uczniów. Pomoc uczniom niepełnosprawnym przyjmuje charakter pośredni – pomocy udziela się nauczycielom zaangażowanym w proces nauczania. W ostateczności przy konieczności użycia specjalnych metod lub technik pracy kierowany jest do pedagoga specjalnego.

10. Teoretyczne podstawy integracji tu trochę mi brakuje

a. koncepcja człowieka (behawiorystyczna, psychodynamiczna, poznawcza, humanistyczna) a model kształcenia integracyjnego
b. filozoficzna koncepcja człowieka
c. Koncepcja niepełnosprawności – pokazuje niepełnosprawność od strony płaszczyzny funkcjonowania człowieka, analizuje jak człowiek z niepełnosprawnością funkcjonuje.

d. Modele niepełnosprawności – zakładają strukturę składającą się z powiązanych ze sobą elementów

I Model medyczny (chronologicznie najstarszy, historycznie uwarunkowany)
- ustala przyczyny organiczne i funkcjonalne niepełnosprawności
- określenie opieki medycznej
- celem jest ustalenie takich środków, które mogłyby skutecznie zwalczać skutki posiadanych ograniczeń
- obraz os. niepełnosprawnej kształtuje się z punktu posiadanych przez nią ograniczeń – prowadzi to do stygmatyzacji
- integracja związana jest z ułatwieniem jednostce przystosowania się do posiadanych ograniczeń
- terapia polega na ustaleniu odpowiedniego repertuaru oddziaływań terapeutycznych i rehabilitacyjnych
- integracja w szkole – przystosowanie do optymalnego funkcjonowania w szkole

II Model społeczny- przeniesienie punktu ciężkości z niepełnosprawności na społeczeństwo. Zwraca się uwagę na to, że niepełnosprawność jest zjawiskiem skonstruowanym społecznie i kulturowo. Indywidualne deficyty jednostek wynikają ze znaczenia jakie nadaje się im w danym społeczeństwie. Ograniczenia tkwią w społeczeństwie, a nie w jednostce. Integracja wiąże się z optymalnym przygotowaniem środowiska do konstruktywnego funkcjonowania os. niepełnosprawnych, co wiąże się z przystosowaniem wszystkich płaszczyzn społeczno – środowiskowych. Integracja związana z edukacją wiąże się z optymalnym przygotowaniem szkoły, aby dziecko mogło się rozwijać w odpowiednich warunkach.

II Model antropologiczny niepełnosprawności – respektuje się odrębność os. niepełnosprawnych, ich odrębną tożsamość oraz ograniczenia ze świadomością postrzegania mocnych stron tych osób. Akcentuje się realistyczną ocenę osoby niepełnosprawnej.

e. Koncepcja potrzeb – zwraca się uwagę na potrzeby człowieka. Odwołuje się do koncepcji A. Maslowa. Wszyscy ludzie mają te same potrzeby. Niepełnosprawność różnicuje stopień zaspokojenia tych potrzeb.
Teoria A. Hulka – w ped. specj. Teoria wspólnych i swoistych cech. Zwraca uwagę na fakt, że wszyscy ludzie mają pewny repertuar wspólnych cech i potrzeb, a także, że występują indywidualne różnice wyznaczone przez te cechy i potrzeby. Cechy wspólne to podstawa procesów integracyjnych. Umożliwia realizację idei integracji os. pełno i niepełnosprawnych. Po przez potrzeby każda os. jest indywidualistą.

f. Współczesny model kształcenia

g. Współczesne cele edukacji – wartości, postawy, umiejętności, wiedza.

h. Humanizacja edukacji – dotyczy pełnego poznania potrzeb, możliwości i aspiracji edukacyjnych każdego dziecka, oznacza również dążenie do stymulowania rozwoju każdego dziecka, a także dążenie do zaspokojenia potrzeb i oczekiwań z uwzględnieniem indywidualnych możliwości dziecka. Wiąże się z podmiotowym traktowaniem każdego dziecka – jego pełnym poznaniu oraz zaakceptowaniu tej osoby.

i. Program – jest nastawiony na rozwijanie wielokierunkowej aktywności dziecka (indywidualny Program Terapeutyczny). Odchodzi się od metod percepcyjno – odtwórczych na rzecz form percepcyjno – innowacyjnych uwzględniając różnorodne podejście do każdego ucznia. Wyraźnie ograniczone nauczanie frontalne.

j. diagnozowanie osiągnięć rozwojowych dziecka – nie uwzględnia się porównywania społecznego, a uwzględnia się tzw. normę indywidualną. Dostosowuje się program do dziecka i ocenia na podstawie tego programu – ocena indywidualnego postępu rozwoju.
k. ocenianie dziecka

l. czynniki wspomagające kształcenie integracyjne – należy wykorzystać zasoby tkwiące w człowieku (jednostce) oraz w jego otoczeniu (społeczeństwo, środowisko).

m. założenia rehabilitacji kompleksowej – celem rehabilitacji jest integracja, a cały proces rozumiany jest jako dążenie do przywrócenia os. niepełnosprawnej maksimum sprawności fizycznej, psychicznej i społecznej co wiąże się z optymalnym przygotowaniem do uczestnictwa w otwartym życiu społecznym.

marzena1603

13. Integracja a inkluzja- różnice
Podstawowe różnice znajdują się przynajmniej w dwóch obszarach:
1. Sposób integrowania uczniów z klasą szkolną
2. Sposób rozumienia odmienności dziecka i jego stylu uczenia się

Ad. 1.
oG. Thomas – kształcenie integracyjne odnosi się do zjawiska przeniesienia uczniów ze szkoły specjalnej do ogółu, ale bez żadnej pewności że zmiana szkoły wywoła korzystne zmiany w funkcjonowaniu edukacyjnym i społecznym
Kształcenie integracyjne opiera się na tzw. modelu gotowości, czyli przyszli kandydaci musza być gotowi do tego typu szkoły
Włączanie polega na przyjęciu wszystkich dzieci do szkoły ogólnodostępnej
Integracja odnosi się do włączenia do szkoły ogólnodostępnej tylko wybranych grup dzieci niepełnosprawnych, czyli klasa składa się z uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, ale nie włącza dzieci dwujęzycznych, dyslektycznych
Proces inkluzji przeciwny do integracji zakłada akceptację wszystkich dzieci w szkole ogólnodostępnej, które znajdują się w gorszym położeniu edukacyjnym, z powodu widocznej niepełnosprawności, ale też z powodu zaburzeń mowy, deprywacji ekonomicznej
oLise Vieslia analizując politykę edukacyjną osób niepełnosprawnych w różnych krajach mówi, że można wyodrębnić dwie strategie w nauczaniu osób niepełnosprawnych:
1)Powstała na bazie tego, że w krajach kładzie się nacisk na rozwój programów kształcenia specjalnego w szkołach ogólnodostępnych - kształcenie integracyjne
2)Przyjmowana w niektórych krajach prowadzi do zreformowania szkół ogólnodostępnych, w sposób by uwzględnić wszystkie potrzeby osób niepełnosprawnych - inkluzja
oG. Dryżałowska – w Polsce – wyróżniła 3 główne systemy
1)Włączający system edukacyjny
2)??? edukacyjne
3)Nauczanie we wspólnym nurcie

15. Podstawy prawne kształcenia integracyjnego i inkluzyjnego ( w tym Deklaracje i międzynarodowe ustalenia)
POLSKA
1. Ustawa o systemie oświaty z 7 września 1991r.
• Jako pierwsza mówi, że dzieci niepełnosprawne mogą być kształcone w oddziałach integracyjnych
2. Rozporządzenie MENiS z 4 października 1993
• Pierwsze rozporządzenie ukazujące warunki kształcenia dzieci niepełnosprawnych w systemach integracyjnych
• Szczegółowe – zawiera wszystkie warunki
3. Rozporządzenie MENiS z dnia 27.02.2003r. w sprawie organizacji kształcenia oraz warunków i form realizowania specjalnych działań opiekuńczo – wychowawczych w szkołach specjalnych zorganizowanych w zakładach opieki zdrowotnej i jednostkach pomocy społecznej.
• Określa warunki organizacji placówki
4. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych
• Rozporządzenie ze zmianami do rozporządzenia z 1991r.
5. Rozporządzenie MENiS z dnia 20 lutego 2004 r. w sprawie warunków i trybu przyjmowania uczniów

17. Organizacyjny aspekt kształcenia integracyjnego ( w tym audiogram)
• Zmiany w dokumentach szkolnych – statut/ regulamin; zaznacza się obecność uczniów niepełnosprawnych, ich potencjał, możliwości, prawa itd.
• Zmiana w programie rozwoju szkoły, programie wychowawczym szkoły, programie profilaktyki szkolnej
• Do życia zostaje powołany zespół koordynujący integrację np. Zespół Nauczycielski do spraw integracji
• Przygotowanie psychospołeczne całej społeczności szkolnej; cała kadra pedagogiczna przechodzi szkolenie dotyczące integracji oraz niepełnosprawności
• Przeszkolenie wszystkich uczniów pełnosprawnych - przez 2 m-c przechodzą oni kurs, którego spotkania odbywają się co 2 tygodnie i trwa 2 godziny.
• Przeszkolenie pozostałych pracowników szkolnych – woźne, kucharki itp.
• Przygotowanie lokalowe i architektoniczne:
o Likwidacja barier
o Adekwatne wyposażenie klas/sal
o Wyposażenie gabinetów specjalistycznych np. rehabilitacyjny, logopedyczny itp.
• Przygotowanie związane z organizacją klasy integracyjnej:
o Zapewniony dla dzieci niepełnosprawnych darmowy przewóz do szkoły i powrotem
o Ustalenie zasad naboru uczniów do klasy integracyjnej:
 Zgoda rodziców na uczęszczanie dziecka do klasy integracyjnej
 Liczebność klasy 3/5 – 15/20 np. w klasie jest 15 dzieci w tym 3 z niepełnosprawnością – orzeczeniem, dzieci z opinią są wliczane do dzieci pełnosprawnych.
 Z jaką niepełnosprawnością przyjmowane są dzieci:
• Ruchowa
• Sensoryczna
• Intelektualna w stopniu lekkim
• Niedostosowanie społeczne
• Autyzm
• ADHD
• Przewlekle chorzy
 Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego wydawane jest n każdy etap edukacyjny, chyba że pojawia się wniosek wcześniej.
• Zorganizowanie dodatkowych zajęć: logopedycznych rehabilitacyjnych, terapeutycznych i kompensacyjnych
• Klasy integracyjne realizują program szkoły ogólnodostępnej (Rozporządzenie z dn. 26.02.2002r. z późniejszymi zmianami z 2003 i 2005r.) – ta sama podstawa programowa ale różny stopień dostosowania do potrzeb i możliwości dziecka niepełnosprawnego.

Rozplanowanie dodatkowych zajęć dla uczniów z orzeczeniem:
• Zajęcia dodatkowe wspierające integracji uczniów – zabawy, turnieje
• Logopeda
• SI
• Orientacja przestrzenna
Przygotowanie kadrowe:
• Zatrudnienie specjalistów
• Nauczyciel wspierający
Przygotowanie dydaktyczne:
• Układ ławek
• Umiejętność odczytywania dokumentów – orzeczenia, audiogram
• Modyfikacja programu dostosowanego do uczniów

miloszmaster

12. 4 stanowiska w rozumieniu pojęcia inkluzja
1. Synonim kształcenia integracyjnego
2. Odnoszone jest do jakości kształcenia niesegregacyjnego kształcenia osób niepełnosprawnych (krytyka praktyk z USA i UK gdzie koncentrowano się wyłącznie na aspekcie instytucjonalnym, czyli sądzono że uczeń zostanie po prostu włączony do klasy integracyjnej dostanie pedagoga wspomagającego i to będzie już korzystnie oddziaływało; krytyka polegała na tym iż uważano że to nie wystarczy i należy go traktować jako pełnowartościowego członka wspólnoty szkolnej)
3. Krytyka kształcenia integracyjnego – zwolennicy uważali że kształcenie integracyjne zbyt mocno koncentruje się na rozbudowie infrastruktury pedagogicznej na terenie szkoły ogólnodostępnej.
• Należy zreformować szkołę ogólnodostepną by uczeń miał do dyspozycji nauczyciela specjalnego (jeden na klase)
• Pomoc udzielana jest pośrednia, gdyż kierowana w pierwszym rzędzie nauczycielom klas(dod. Szkolenia, doradztwo)
• Zadaniem ped. Spec. Będzie realizowanie zadań edukacyjnych i terapeutycznych
Rozumienie inkluzji zbieżne z asymilacją
Asymilacja - odnosi się do edukacji i systemu kształcenia który uwzględnia zróżnicowanie dzieci i dostosowanie szkoły ogólnodostępnej do tego zróżnicowania
4. Inkluzja utożsamiana z pełną likwidacją kształcenia segregacyjnego ( M. Fanell(?) – inkluzja to pełne włączenie wszystkich uczniów do kształcenia ogólnodostępnego

Wszystko gra

Jakub88

9. Rodzaje integracji

1) Fizyczna
- osoby pełnospr i niepełnospr. są obok siebie ale nie ze sobą (int. przestrzenna)

2) Funkcjonalna
a) Igo rzędu
- niższego stopnia – razem w klasie, ale jest inny materiał

b) II rzędu
- wyższego rzędu ? – ten sam materiał, ale za pomocą innych metod i środków

3) Społeczna
- najwyższa forma uczestnictwa w życiu os. niepełnospr.

4) Normatywna
- wspólne normy, zasady, wartości

5) Komunikatywna
- na płaszczyźnie komunikacji i wyrażająca się … ?

Ze względu na strukturę, zasięg, natężenie:

1) Sferyczna?
2) Hierarchiczna

ad 1) Zakłada, że kolejny poziom integracji jest poprzedzony integracją na poprzednim etapie

ad 2) Integracja hierarchiczna
-wielostopniowość procesu int.
-w punkcie wyjścia bezpośrednie kontakty os nps i ps

3 poziomy hierarch. wg ?A.Kraue? :
a) instytucjonalna
b)społeczna
c)psychiczna

a) -najniższy poziom- wyznaczeniem są os ….?
- ta os. ma swoje miejsce w instytucjach społ.

b) – gotowość do kontaktu z os. nps
- gotowość obu stron

c) - najwyższy poziom - przekonanie, że integracja ma sens, a nie tylko sama akceptacja

Integracja pełna
Int. częściowa
Pełna – totalna, wszystkie os nps można włączyć do nauczania ogólnodostępnego
- ma sens kiedy szkoła może zapewnić warunki odpowiednie (USA, Anglia, Szwecja, Dania)

Częściowa – utrzymuje się kształcenie spec. (Polska, Niemcy, Australia, Hiszpania)

Układ integracji sferyczno – hierarchicznej jest systemem….?

Poziomy:
Makrosystem – int. na poziomie wartości kulturalnych
- na tradycji
- historii, obyczajów

Egzosystem – system prawny, opieki

Mezosystem – integracja w środowisku szerszym niż rodzina

Mikrosystem – int. wewnątrz rodziny

4 płaszczyzny w kształceniu integr. wg. ?… ? nie wiem kogo Sad

- behawioralna – os nps realizują cele i zadania adekwatnie do możliwości
-emocjonalna – dot. wzajemnej akceptacji, więzi, relacji
-poznawcza – wspólne zainteresowanie, rozwiązywanie zadań
społeczna – wspólne uczenie się zachowań społ.

miloszmaster

7.Integracja izolacja coś tam Razz

• Integracja jako następstwo izolacji – musi być poprzedzony etapem izolacji (dokładne zdiagnozowanie dziecka)
• Integracja opozycją izolacji – nie wszystkie dzieci nadają się do integracji
• Integracja jest dopełnieniem izolacji – uzupełnienie i alternatywa dla osób które chcą w niej uczestniczyć