 Wysłany: Sob 12:27, 23 Lut 2008 Temat postu: |
|
| ten wyklad to porazka.... jeden slajd...co za tempo... | |
| Wysłany: Sob 9:02, 23 Lut 2008 Temat postu: 1 wykład |
|
o ten wykład też mnie ktoś tam poprosił, więc wrzucam  .
Wykład 1 – 20.02.08 • psychologia kliniczna jest dziedziną psychologii stosowanej i jest nauką o zaburzeniach zachowania, czyli czynnościach ukierunkowanych na cel i posiadających wewnętrzny mechanizm regulacyjny – def. A. Lewickiego Lewicki napisał pierwszy podręcznik do psychologii klinicznej. Zaburzenia czynności i zachowania jest bardzo szerokie i dotyczy również zachowania psychicznego. • zachowanie człowieka jest zaburzone wtedy, gdy nie spełnia co najmniej jednej spośród dwóch funkcji regulacyjnych: nie zaspokaja potrzeb człowieka, zwłaszcza potrzeby rozwoju (nieprzystosowanie psychiczne) nie służy wypełnieniu zadań życiowych wynikających z wymagań otoczenia społecznego (nieprzystosowanie społeczne) Pojęcie zaburzenia - nieprzystosowanie psychiczne - nieprzystosowanie społeczne - trwałość nieprzystosowania Zachowanie reaktywne, czyli reakcja na określoną sytuację. Zakłócenie funkcji psychicznych u osób zdrowych: - stan znużenia, senność – zmiany toku myślenia (jako objaw chorobowy polegający na braku związku pomiędzy fragmentami wypowiedzi). - drobne nieprawidłowości są przejawem krótkotrwałych i izolowanych zaburzeń (np. przelotnych natręctw) Do nieprawidłowości człowieka zdrowego zaliczamy: 1) zniekształcenie materiału 2) zmienność nastroju u małego dziecka 3) uleganie przesądom 4) myślenie magiczne (lękowe i życzeniowe) 5) przejściowe obniżenie sprawności intelektualnej wywołane np. niedoborem snu 6) objawy o cechach fobii (niepokój w pustym mieszkaniu) Objawy klasycznie patologiczne: - halucynacje |
|